Eklektyczny pałac został wzniesiony na osi północ-południe, na planie litery H, o silnie rozczłonkowanej bryle. Budowla, murowana, otynkowana i podpiwniczona, złożona jest z korpusu piętrowego i dwóch części parterowych, połączonych ze sobą pod kątem prostym. Północna część, dziewięcioosiowa, zbudowana na osi wschód-zachód, otrzymała mieszkalne poddasze.
Część środkowa, siedmioosiowa, połączyła skrzydło wschodnie z zachodnim korpusem piętrowym, najbardziej rozbudowanym i efektownym fragmentem pałacu.
Znalazły się w nim dwa wejścia, a przed głównym — portyk z czterema filarami dźwigającymi taras otoczony żeliwną balustradą zamocowaną na czterech prostopadłościennych, murowanych słupkach.
Nad tym korpusem wyrosła czterokondygnacyjna wieża pałacowa, przypominająca kształtem i wystrojem wieżę kościelną.
Nie wiemy, jak wyglądało wnętrze pałacu, ale musiały w nim być prawdziwe komnaty, zachowały się bowiem, mimo przebudowy dla potrzeb szkoły, marmurowe kominki, dekoracyjne sztukaterie na ścianach, sufity kasetonowe lub ozdobione stiukowymi plafonami, kunsztownie wykończone futryny drzwiowe i okienne oraz poręcze schodów prowadzących na piętro. Otaczający pałac ogród barokowy został przekomponowany w park o charakterze krajobrazowym.
